Piotr Damasiewicz – trąbka, harmonium, perkusjonalia, głos
Zbigniew Kozera – kontrabas, guimbri
Paweł Szpura – perkusja, bęben ramowy
Jan Ryt – dudy, piszczałka
Genezę Piotr Damasiewicz – Into the Roots należy podejmować w dwóch wiodących wymiarach, zdefiniowanych w samej nazwie projektu.
Etniczność i naturalna ekspresja, kontekst miejsca, jego ducha i specyfiki kulturowej – to elementy niezbędne do zrozumienia specyfiki powstania projektu Into the Roots.
Można przywoływać fakty dotyczące istotnych wydarzeń dla Into the Roots i tym samym klasyfikować je jako momenty, kiedy wszystko się zaczęło. Problem w tym, że to dość umowny rodzaj chronologii. Oficjalne powołanie do życia Into the Roots miało miejsce w Norwegii. Już w pierwszej chwili było powrotem do korzeni, bowiem cały bagaż improwizacji, rdzennego feelingu i groove wynikał z nastroju i postawy artystycznej Piotra Damasiewicza oraz Zbigniewa Kozery i Pawła Szpury na długo przed tym etapem. Słuszniej zatem mówić na temat niezwykłej genezy poza czasem, w sensie początku czy końca, gdzie miejsce oddziałuje na muzyków, którzy się w nim znajdują. Na połączenie muzyczne w tym trio również zdecydowanie wpłynął fakt wspólnej fascynacji muzyką afrykańską oraz doświadczenia z Czarnym Lądem. Zarówno Zbyszek i Paweł, jak i Piotr Damasiewicz byli świeżo po muzycznych podróżach w Tanzanii, Zanzibarze i Maroku.
W pasterskim klimacie fiordów Stavanger dzięki Monice Cichockiej Piotr Damasiewicz gra z Into the Roots pierwszy koncert w duchu aliansu awangardy i etniczności. Brzmienie dzwonków, odgłosów owiec i wiejący wiatr okazują się analogią improwizacji i nieokreślonego kształtu piękna, które praktycznie od zawsze tak bliskie jest Piotrowi Damasiewiczowi. Dla niego unikalność wynika z rdzenności tego co w głębii. Miejsca, w których można jej doświadczyć bardzo szybko stają się dla niego szczególne, i tak jest w przypadku Suchej Beskidzkiej. Znamienną dla Into the Roots Suchą Beskidzką Piotr Damasiewicz odwiedził pierwszy raz wiele lat temu, w 2006 r.:
– „Studiowałem wtedy jeszcze w Katowicach. Koledzy, którzy już byli w Suchej opowiedzieli mi o Cofeina Jazz Cafe i polecali ten klub. Nie mylili się. Od dawna panowała w nim wspaniała atmosfera. Wówczas jeszcze prowadził ją Bogdan Fałowski, założyciel. Dzisiaj Cofeina Jazz Cafe idzie za ciosem i jest już nie tylko kawiarnią i klubem jazzowym, ale też i miejscem dla sztuki oraz organizatorem wydarzeń artystycznych”.
Piotr Damasiewicz szybko poznał mieszkającego na Śpiwlach Wiesława Francuza, dla przyjaciół „Vinczu”, który w gronie przyjaciół ma muzyków z całego świata.
– „Gościł nas i szybko się zaprzyjaźniliśmy. Dbał, by niczego nam nie brakowało. Spotykałem u Vincza muzyków jazzowych, folkowych, grywałem z muzykami z powiatu suskiego. Uczyłem się od nich melodii ludowych, a oni się osłuchiwali w jazzie. Zamarzyła mi się wtedy płyta, która łączyłaby jazz z góralszczyzną, klimatem pasterskim”. Pomysł doczekał się realizacji. Muzycy spotkali się w domu dziadka Wiesława Francuza, a obecnie jego przyjaciółki Kasi Wysoczyńskiej i zarejestrowali materiał. Wśród nich był suszanin Jan Ryt, który zagrał na dudach i fujarce. – „Na płycie słychać po trochu Norwegię, Afrykę w tym Maroko i Tanzanię oraz polskie góry” – mówi Piotr Damasiewicz. Z racji tego, że płytę nagrano na Śpiwlach, to i taką nazwę otrzymała. Zawarte na niej utwory są prezentowane przez rozgłośnie radiowe, a płyta ta została wybrana płytą roku przez słuchaczy i czytelników RadiaJazz.fm i Jazzpressu. Piotr Damasiewicz poznawał coraz więcej muzyków z Suchej Beskidzkiej należących do miejscowych kapel góralskich, między innymi na wspólnym kolędowaniu u Pana Stanisława – jednego z mentorów i opiekunów muzycznych w tym regionie. Tak poznał się z siostrami: Natalią, Kamilą i Alicją Krzeszowiak oraz z rodziną Rytów – Janem, Pawłem i Krzysztofem, czyli muzykami Zespołu Regionalnego Ziemia Suska i Kapeli Mała Ziemia Suska.
„Kiedy już było po wydaniu »Śpiwli«, poczułem, że czas na poszerzenie brzmienia i sięgnięcie głębiej w etniczny i folkowy wymiar muzyczny. Idąc dalej, na rozszerzenie składu o śpiew i instrumenty smyczkowe oraz wprowadzenie więcej treści muzycznej, która nie będzie już tylko dodatkiem, ale w dużej mierze punktem wyjścia, elementem składowym całości. Tak powstał podwójny album »Watra«. Chciałem odnieść się do tradycji muzykowania w chacie góralskiej, tak jak to się tradycyjnie odbywa i połączyć to z klubem jazzowym, gdzie również jamowanie jest jego naturalną częścią. Muzyka z okolic Babiej Góry została połączona z jazzem i dźwiękami świata, które towarzyszyły mi podczas wieloletnich podróży”.
I tak, w 2021 wydano album „Watra”
Watra to inspirujące spotkania, pełne opowieści o tradycji, podróżach i muzyce z całego świata, gdzie przy ognisku połączyły się różne muzyczne światy jazzu i folkloru.
Piotr Damasiewicz – kompozytor, trębacz, multiinstrumentalista, edukator, podróżnik oraz kurator międzynarodowych platform muzycznych. Oprócz studiów gry na trąbce kształcił się w zakresie kontrabasu, fortepianu, klasycznego śpiewu – w tym chorału gregoriańskiego. Studiował także dyrygenturę chóralną i kameralną, aranżację i kompozycję. W swojej twórczości sięga do języka jazzu, XX-wiecznej muzyki klasycznej, muzyki etnicznej, muzyki najnowszej, w tym europejskiej muzyki improwizowanej i eksperymentu.
Damasiewicz był reprezentantem Polski w czterech muzycznych platformach międzynarodowych: Take Five Europe, Jazz Playes Europe Laboratory, Art Meetings i Melting Pot Laboratory (Jazztopad). W dwóch ostatnich jako lider, kompozytor i instrumentalista rozwijał ideę otwartej improwizacji w zetknięciu z innymi dziedzinami sztuki. Obecnie doktoryzuje się na Wydziale Instrumentalnym Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy.
Damasiewicz już od ponad dekady jest w nieustannej muzycznej i nie tylko ,,drodze”. Można powiedzieć, że charakteryzuje go bycie ,,w ciągłym ruchu’’.
Odwiedza różne miejsca, przestrzenie i kultury, tam tworzy generując różne połączenia dźwiękowe.
Jednymi z najważniejszych działań, na których się koncentruje, jak sam to określa, to podróże w głąb siebie i jednocześnie w głąb dźwięku. W 2019 roku jako pielgrzym-muzyk przebył samotnie drogę 4186 km na piechotę z granicy ukraińskiej do Santiago de Compostela. Podczas półrocznej wędrówki zrealizował ponad 100 nagrań swoich solowych impresji w różnych przestrzeniach sakralnych, gdzie badał charakterystykę akustyczną wybranych miejsc. Rok wcześniej, wraz z partnerką Agnieszką Kabath mieszkał i nagrywał swoje improwizacje w starej kapliczce w Vin Sur Caramy w Prowansji, gdzie zanurzał się w modlitwie i medytacji z dźwiękiem, rejestrując kilkadziesiąt godzin muzyki. Ciekawy poznania, podczas swojej drogi reaguje na interesujących ludzi, niekiedy wybitne indywidualności muzyczne. Te nieformalne, spontaniczne spotkania generują unikalne porozumienia na głębokim poziomie. Jednym z najważniejszych w jego życiu jest wizyta u kontrabasisty Barre’go Phillips’a, z którym spędził czas na rozmowie i wspólnym muzykowaniu. Podobnymi zdarzeniami były odwiedziny w domu Antoina Rooneya w Nowym Jorku, czy mistrza bębnów Ngoma Babu Herim na Zanzibarze. Spotkania twarzą w twarz z mistrzami to kluczowe momenty na drodze rozwoju jego muzycznej osobowości.
Podróżując po całym świecie reaguje na sytuacje i miejsca, z którymi wchodzi w interakcję dźwiękową niejednokrotnie eksperymentując z akustyką, obiektami i instrumentami. Odbył muzyczne podróże do Afryki, Azji, Ameryki Północnej i dużej części Europy, w tym znaczące dla artysty rezydencje na Wyspach Owczych, Ukrainie, w Serbii Szwajcarii i Portugalii, gdzie miał okazję głęboko konfrontować się z tamtejszymi środowiskami twórczymi, współtworząc lub współuczestnicząc w różnych projektach i spotkaniach muzycznych.
Działalność zespołowa i kompozytorska
Twórczość i grę Damasiewicza można usłyszeć w różnych autorskich odsłonach. Od wieloosobowego ensemblu „Power Of The Horns”, gdzie pisze utwory na składy liczące od 8 do 18 muzyków, przez kameralne kwintety, kwartety, tria, jak „Mnemotaksja”, „Into the Roots”, „VienesseConnections”, czy „ImproGraphic”, po orkiestrowe utwory, takie jak „Hadrons” (kwintet symfoniczny plus improwizatorzy), czy „Suita 29” (kilkunastoosobowa orkiestra improwizatorów), a kończąc na solowych kompozycjach (utwór „L.S. Dam” na wiolonczelę solo) lub improwizacje solo na trąbce.
Jego muzyka wybrzmiewa również w tych projektach, w których jest sidemanem, współliderem lub współautorem: „VeNN Circles”, „Red Trio Quinet”, „Hangar Music” oraz „Elements” i „Sesto Elemento” w kooperacji z Maciejem Garbowskim.
Twórczość kompozytorska
Do najbardziej znaczących dzieł orkiestrowych artysty należą m.in.: „Hadrons” na kwintet smyczkowy i zespół jazzowy zamówiona przez festiwal Jazztopad, „Suita 29” napisana na Światowe Dni Jazzu dla programu drugiego Polskiego Radia, „Kompozycja na 27 improwizatorów” w ramach finału platformy Melting Pot (Jazztopad) we Wrocławiu oraz oparta na delfickich sentencjach kompozycja „Some Kind Of Greek Story” zamówiona przez Casa de Musica w Porto. Oprócz utworów orkiestrowych, kameralnych i solowych tworzy też muzykę teatralną i filmową („Zapach Lwowa” reż. Grzegorz Korczak).
Jest współkompozytorem jazzowego hymnu europejskiego na 25-lecie organizacji European Jazz Network. Jako kompozytor i aranżer współpracuje również z sekcją edukacyjną Narodowego Forum Muzyki.
Działalność edukacyjna
Pracował na Akademii Muzycznej w Zanzibarze, gdzie pełnił funkcję dyrektora artystycznego. W latach 2006-2007 prowadził orkiestrę dętą w Państwowej Szkole Muzycznej II st. im. Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu oraz wykłady i kursy na temat improwizacji i kreacji dzieła muzycznego m.in. na Letniej Akademii Muzycznej w Łodzi, a także gościnnie na Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Ponadto jako pedagog, aranżer i dyrygent współtworzył wraz z Władysławem Kosendiakiem projekt orkiestrowy „Wszystko Gra”, współpracując z Dolnośląskim Towarzystwem Muzycznym.
Nagrody:
· Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
· Laureat nagrody fonograficznej Fryderyk 2013.
· Laureat nagrody Warto przyznawanej przez Gazetę Wyborczą.
· Laureat Muzycznej Nagrody Wrocławia.
· Laureat konkursu kompozytorskiego im. Krzysztofa Komedy.
· Stypendium artystyczne Prezydenta Wrocławia.
· Zwycięzca plebiscytu Jazz2020 w kategorii Płyta Roku według czytelników i słuchaczy
Jazzpress i Radiojazz.
· Zwycięzca plebiscytu Jazz2020 w kategorii Artysta Roku według czytelników i słuchaczy Jazzpress i Radiojazz
· Trębacz roku w Jazz Top „Jazz Forum” 2020 w ankiecie krytyków.
Obecna aktywność
Obecnie współpracuje pod szyldem Piotr Damasiewicz Viennese Connection z muzykami związanymi z austriacką sceną jazzową: Thomasem Stempkowskim, Krzysztofem Kasprzykiem i Aleksandrem Yannilosem, Tworzy też konstelacje z muzykami z berlińskiej sceny muzycznej, takimi jak Emilio Gordoa („Hangar Music”) i Samuelem Hall („Power Of The Horns”), a także trio z Pawłem Szpurą i Zbigniewem Kozerą odnoszące się do etnicznych podróży muzyków („Into the Roots”). Współpracuje również z najlepszymi europejskimi grupami Spinifex i Red Trio, w tym w duecie z pianistą Rodrigo Pihneiro.
Dotychczasowa współpraca
Artyści, z którymi Piotr Damasiewicz występował: Jason Moran, James Carter, Tomasz Stańko, Lotte Anker, Magda Mayas, Phil Minton, Jeb Bishop, Andrzej Bauer, Dave Rempis, Michael Zerang, Paul Nilsen Lowe, Skalpel, Jon Falt, Satoko Fuji, Morihide Sawada, Hans Koch, Joker Nies, Kazuhisa Uhichashi, Rodrigo Amado, Zdzisław Piernik, Per Zanussi, Marcin Masecki, Cezary Duchnowski, Josh Sinton, Betina Wenzel, Wolfgang Reisinger, Eduardo Maraffa, Mathias Muche. Współpracował także z Maciejem Garbowskim i orkiestrą kameralną Aukso. Stale współpracuje z Maciejem Obarą i Dominikiem Wanią.
Ważniejsze miejsca i festiwale:
London Jazz Festival, North See Jazz Festival, Vancouver Jazz, Lincoln Center Dizzy’s Club, Tokyo Jazz Festival, Paris Banlieues Bleues Jazz Festival, Jazz Jamboree, Jazztopad, Menchester Jazz Festival, Krakowska Jesień Jazzowa, Warsaw Summer Jazz Days, Ad Libitum, Musica Polonica Nova, Music Biennale Zagreb, Solidarity Of Art, Isai Festival Chennai, Ars Musica, Java Jazz Festival, Music Biennale Zagreb.
Piotr Damasiewicz
tel. +48501179471
piotr.damas@gmail.com
http://culture.pl/en/artist/piotr-damasiewicz
—–
KRÓTKO
Piotr Damasiewicz – kompozytor, trębacz, multiinstrumentalista, edukator, podróżnik oraz kurator międzynarodowych platform muzycznych. Oprócz studiów gry na trąbce kształcił się w zakresie kontrabasu, fortepianu, klasycznego śpiewu – w tym chorału gregoriańskiego. Studiował także dyrygenturę chóralną i kameralną, aranżację i kompozycję. W swojej twórczości sięga do języka jazzu, XX-wiecznej muzyki klasycznej, muzyki etnicznej, muzyki najnowszej, w tym europejskiej muzyki improwizowanej i eksperymentu.
Damasiewicz był reprezentantem Polski w czterech muzycznych platformach międzynarodowych: Take Five Europe, Jazz Playes Europe Laboratory, Art Meetings i Melting Pot Laboratory (Jazztopad). W dwóch ostatnich jako lider, kompozytor i instrumentalista rozwijał ideę otwartej improwizacji w zetknięciu z innymi dziedzinami sztuki. Obecnie doktoryzuje się na Wydziale Instrumentalnym Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy.
Damasiewicz już od ponad dekady jest w nieustannej muzycznej i nie tylko ,,drodze”. Można powiedzieć, że charakteryzuje go bycie ,,w ciągłym ruchu’’.
Odwiedza różne miejsca, przestrzenie i kultury, tam tworzy generując różne połączenia dźwiękowe.