Irka Zapolska Quartet zagra płytę 'Perception of Preception”
w składzie:
Irka Zapolska – wokal
Mateusz Gawęda – piano
Filip Arasimowicz – kontrabas
Maksymilian Kreft – perkusja
Irka Zapolska Quartet jest próbą połączenia współczesnej, otwartej wizji jazzu instrumentalnego z mainstreamowym podejściem do wokalistyki jazzowej. Kwartet w 2019 roku zdobył Grand Prix Ladies’ Jazz Festival w Gdyni, a w konkursie na Indywidualność Jazzową 57. edycji festiwalu Jazz nad Odrą uzyskał nagrodę specjalną dla Irki Zapolskiej oraz II miejsce dla zespołu Irka Zapolska Quartet.
Kompozycje zespołu opowiadają o postrzeganiu rzeczywistości przez pryzmat wartości i utartych opinii. To historia o dojrzewaniu i próbie poszukiwania własnej tożsamości po drugiej stronie lustra. W przygodzie towarzyszyć nam będzie tajemnicza postać oraz jej podróż przez surrealistyczny świat pełen paradoksów oraz groteskowych figur. Warstwa tekstowa utworów jest oniryczną wariacją na temat znanych nam z dzieciństwa opowiadań. Wykorzystuje fragmenty powieści Charlesa Lutwidge’a Dodgsona Alicja w krainie czarów oraz wiersza absurdalnego Jabberwocky. Poprzez ścieranie się z kolejnymi przeciwnościami absurdalnego świata stanowi próbę interpretacji otaczającej nas rzeczywistości, stąd też pomysł na nazwę albumu – Perception of Preception.
Płyta zawiera pięć autorskich kompozycji zespołu. Twórcami muzyki są Dominik Kisiel i Irka Zapolska. Autorką tekstów jest wokalistka zespołu. Utwory są oparte o otwarte formy z częściami improwizowanymi oraz części ustalone i zaaranżowane, dzięki czemu forma kompozycji zbliżona jest do piosenek, ale jednocześnie każdy z muzyków bez ograniczeń mógł wypowiedzieć własną myśl muzyczną. Zamysłem twórczym jest zestawienie melodii i ściśle zaaranżowanych partii akompaniamentu z otwartą przestrzenią do improwizacji.
O płycie z recenzji P. Urbaniaka; Jazzsoul.pl:
„Perception of Preception” to solidna dawka sztuki. Nie jest to album pełen piosenek wyśpiewanych przez kolejną, dobrze rozwijającą się wokalistkę. Album ten jest trudny, zarysowany, poszarpany i wiele razy dramatyczny. Ma wiele twarzy, ale co za tym idzie ma jeszcze więcej odpowiedzi. Co mnie zawsze zadowala najbardziej, odpowiedzi te nie są klarownie podane na tacy, a trzeba je sobie samemu znaleźć i rozgryźć. Dochodzimy do punktu, gdzie muzyka łączy się z granicami filozofii.
